Në një pozitë të favorshme në Jezusin
23. dhjetor e martë
“Por Perëndia, që është i pasur në mëshirë…na ringjalli me të, dhe me të na vuri të rrimë në vendet qiellore në Krishtin Jezus” Efesianëve 2:4, 6
Për shumë vite Dr. Donald Grey Barnhouse ishte pastor tek “Philadelphia’s Tenth Presbyterian Church”. Një mëngjes të diele, një djalë dymbëdhjetë vjeçar në ballkon u fiksua pasi e dëgjoi atë teksa fliste mbi madhësinë dhe gjerësinë dhe thellësinë e hirit të mahnitshëm të Perëndisë. Barnhouse e mbylli predikimin e tij duke përmbledhur shumë nga premtimet e mëdha nga Shkrimi në një fjali mbresëlënëse: “Mëkatet tona janë falur, harruar, pastruar…mbuluar…fshirë, janë çuar aq larg sa ç’është lindja nga perëndimi…hedhur pas shpinës së Perëndisë”. Në fund të shërbesës kur Barnhouse shkoi të takonte njerëzit, djali iu afrua, e kapi nga mënga dhe i tha: “Shumë predikim i bukur, doktor! Jemi në një pozitë të favorshme apo jo?”.
Ajo frazë e lavdishme “në Krishtin” flet për mrekullinë e faljes që Perëndia bëri për ne përmes Birit të Tij (Shiko Romakëve 8:1; 1 Korintasve 1:2; 15:22; 2 Korintasve 5:17; Efesianëve 2:6-13). Parafjala “në” na siguron se ashtu si lindja jonë natyrore na vuri brenda Adamit, paraardhësit tonë, në lindjen e re Perëndia qëllimisht dhe pikërisht na vendos brenda Jezusit, Shpëtimtarit tonë. Mendoje pak: “Por Perëndia, që është i pasur në mëshirë, për shkak të dashurisë së tij të madhe me të cilën na deshi, edhe atëherë kur ishim të vdekur në faje, na dha jetë me Krishtin edhe na ringjalli me të, dhe me të na vuri të rrimë në vendet qiellore në Krishtin Jezus” (Efesianëve 2:4-6). Vër re se ne jemi ulur së bashku në vendet qiellore në Krishtin, jo në krah të Tij. Dhe bëhet akoma më mirë! Ne jemi ulur aty me Jezusin dhe jemi të pandashëm dhe përjetësisht një me Të! Tani, nëse kjo nuk është një pozitë e favorshme, atëherë më thuaj se cfarë është!
