Nuk ke për të qënë kurrë i përsosur (2)
9. nëntor e diel
“Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen” Hebrenjve 10:14
Autorja Dorothy Littell Greco shkruan: “Për disa perfeksionistë, frika e të bërit gabim përfundon në një lloj paralize, e cila na shkakton të vuajmë për çdo vendim…Për të të ndihmuar të dallosh nëse perfeksionizmi është futur në jetën tënde…konsidero pyetjet e mëposhtme: (a) A ndihesh mirë kur kërkon ndihmë apo vetëm e ofron atë? (b) A mundesh të marrësh kritika të përshtatshme pa u ndjerë i sulmuar? (c) A ke një besim ankues se nuk po bën aq sa duhet në krahasim me një standard imagjinar? (d) A e kritikon veten ashpër? (e) A je i aftë të përjetosh gëzim? Mungesa e gëzimit mund të jetë një nga treguesit më të mirë të perfeksionizmit. Dalëngadalë e shtrydh gëzimin jashtë jetës tënde duke zvogëluar kreativitetin, duke theksuar gabimet dhe duke na bërë skllevër të suksesit”.
E vërteta është se, sado fort që të mundohemi, nuk mund të jemi kurrë të përsosur mjaftueshëm sa të kënaqim borxhin e mëkatit ndaj nesh. Dhe nuk kemi pse të jemi! “Ai, përkundrazi, pasi dha përgjithnjë një flijim të vetëm për mëkatet, u vu të rrijë në të djathtën e Perëndisë… Sepse, me një ofertë të vetme, ai i bëri të përsosur për gjithnjë ata që shenjtërohen” (vargjet 12, 14). Vër re: Kur Perëndia të bën të përsosur, ka për të qënë ashtu përgjithmonë dhe pasi ta kesh kuptuar mirë këtë të vërtetë, do të ndryshojë jetën tënde. Gigi Graham Tchividjian thotë: “Ne nuk kemi pse të jemi të përsosur për të qënë bekim. Ne na kërkohet vetëm që të jemi të vërtetë, t’i besojmë përsosmërisë së Tij që ta mbulojë papërsosmërinë tonë, duke ditur se një ditë ne të gjithë më në fund do të jemi për atë qëllim që Krishti na shpëtoi dhe do të jemi”.
