Mëso të thuash ‘jo’
21. maj e mërkurë
“Unë të kam përlëvduar mbi tokë” Gjoni 17:4
Që t’i thuash ‘po’ vullnetit të Perëndisë, ti duhet t’i thuash ‘jo’ gjërave të tjerave. Dhe disa njerëzve kjo nuk do t’u pëlqejë, veçanërisht nëse janë mësuar që t’u dalë e tyrja. Njerëzit do të të kërkojnë gjëra duke u bazuar tek nevojat e tyre dhe do të jenë të pavëmendshëm ose të pakujdesshëm për nevojat e tua. Prandaj, ti ke një zgjedhje për të bërë: Udhëhiqu prej Perëndisë ose prej të tjerëve.
Askush nuk ishte më i zënë se Jezusi apo pati ndonjë detyrë më të madhe se sa Ai. Megjithatë ne lexojmë: “Dhe, kur e gjetën, i thanë: ‘Të gjithë po të kerkojnë!’. Dhe ai u tha atyre: ‘Le të shkojmë në fshatrat e afërm që të predikoj edhe atje, sepse për këtë kam ardhur’” (Marku 1:37-38). A po i thoshte Jezusi ‘jo’ plotësimit të nevojave të paplotësuara? Po, Ai i dinte se cilat ishin përparësitë e Tij dhe Ai mbeti i përqëndruar. Në këtë mënyrë, Ai pati mundësi që t’i thoshte Atit të Tij qiellor në fund të jetës së Tij: “Unë të kam përlëvduar mbi tokë; unë e kam kryer veprën që më ke dhënë të bëj” (Gjoni 17:4).
Nëse e ke të vështirë të thuash ‘jo’, ndalo dhe imagjino se çfarë do të ndodhë nëse do të thuash ‘jo’. E vetmja mënyrë për të fituar mbi frikën apo pasigurinë tënde në këtë fushë është që të fillosh të ndërmarrësh rreziqe të vogla derisa të ndjehesh përfundimisht i lirshëm për të dhënë me vendosmëri një ‘jo’. Kur një person hyn në borxhe përmes shpenzimeve të pamatura, ti nuk po i bën një nder duke i thënë ‘po’ për t’i nxjerrë nga belaja. Ti po i aftëson ata! Duke i thënë ‘po’ dikujt që refuzon të mësojë një aftësi të re me të cilën ai mund të bëjë diçka, ti po mbështet ‘pafuqinë e mësuar’. Prandaj, mëso të thuash ‘jo’.
